کابل‌های شبکه برای اتصال و انتقال داده‌ها و اطلاعات بین رایانه‌ها، روترها، سوئیچ‌ها و شبکه‌های ذخیره سازی استفاده می‌شوند. این کابل‌ها اساساً حامل یا رسانه ای هستند که داده‌ها از طریق آن‌ها جریان می‌یابند. کابل‌های ارتباطی انواع مختلفی دارند و نوع مناسب استفاده از آن‌ها به ساختار و توپولوژی معماری کلی سیستم بستگی دارد. متداول ترین نوع کابل‌های شبکه تحت عنوان “کابل دو بار پیچ خورده” می‌باشد که کاربرد گسترده ای در انواع شبکه‌ها و دستگاه‌ها دارند. در شبکه‌های محلی به طور معمول محیط‌های اداری، سایت‌های فروش آنلاین و تجاری، کابل کشی تبادلات مس، به عنوان مثال ، کابل دو بار پیچ خورده تا حد زیادی متداول ترین نوع کابل است.

کابل دو بار پیچ خورده در بسیاری از شبکه‌های اترنت استفاده می‌شود. این سیم ها یا هادی‌ها شامل چهار جفت سیم باریک یا رسانا هستند که در داخل عایق یا غلاف خارجی کابل قرار دارند. هر جفت به چند پیچ ​​اضافی پیچ خورده است. این پیچ ها برای جلوگیری از تداخل دستگاه‌های دیگر و در واقع کابل‌های شبکه مجاور دیگر طراحی شده اند!

کابل کشی فیبر نوری در مواردی که ممکن است به پهنای باند بالا نیاز باشد، استفاده می‌شود. به خصوص در محیط مرکز داده و مکانی که نصب به ظرفیت بالایی نیاز دارد، به طور معمول بیمارستان، فرودگاه‌ها، بانک‌ها … با این حال ، کابل کشی فیبر نوری به سرعت در حال تبدیل شدن به گزینه انتخابی برای هرگونه نصب حجم زیادی از داده است!

البته انواع دیگری از کابل‌های شبکه نیز وجود دارد، به عنوان مثال، کابل کواکسیال، کابل چند جفت و البته انواع دیگری از رسانه مانند وایرلس، که با عنوان wifi شناخته می‌شود.

کابل‌های شبکه چیست و چه کاربردی دارند.

درشبکه‌های محلی از کابل‌های شبکه به عنوان محیط انتقال و به منظور ارسال اطلاعات استفاده می گردد. متداول ترین نوع کابل‌های چهار جفتی که در انتقال اطلاعات استفاده می گردد، که کابل‌های به هم تابیده می‌باشند. کابل‌های UTP به صورت چهار زوج 100 اهمی می‌باشد که هر دو زوج به هم تابیده شده اند.  کابل‌های UTP دارای استانداردهای متعددی بوده که در گروه‌های (Categories) متفاوت Cat 5, Cat 5e, Cat 6 , Cat7  تقسیم شده اند. سرعت و پهنای باند فرکانسی این نوع کابل‌ها عبارتند از:

Cat5=100 Mhz         Cat5e=200 Mhz        Cat6 = 250,350 Mhz           Cat7=600,1000 Mhz

کابل‌های شبکه به هم تابیده دارای انواع بدون شیلد UTP، فویل آلومینیومی FTP و شیلد دار STP و گاهی فویل و شیلد دار SFTP در رنگ‌های مختلف و با دو نوع ژاکت PVC و LSZH عرضه می‌شوند که نوع آخری فاقد هالوژن می‌باشد و در هنگام آتش سوزی دود سمی تولید نمی‌کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه مقاله بررسی ساختار انواع کابل شبکه را مطالعه فرمایید.

مشخصه های کابل UTP با توجه به مشخصه های کابل‌های UTP ، امکان استفاده ، نصب و  توسعه سریع و آسان آنان ، فراهم می‌آورد .

جدول زیر انواع کابل‌های UTP را نشان می‌دهد :

کانکتور استاندارد برای کابل‌های UTP ، از نوع  RJ-45 می‌باشد. کانکتور ذکر شده شباهت زیادی به کانکتورهای تلفن (RJ-11) دارد. هر یک از پین‌های کانکتور فوق می‌بایست به صورت صحیح پیکربندی شوند (RJ:Registered Jack).

نحوه به هم بستن کابل‌های شبکه:

کابل مستقیم : جهت ارتباط دو وسیله غیر مشابه به عنوان مثال کامپیوتر به سوییچ استفاده می‌شود. این کابل‌های شبکه دارای رنگ بندی متفاوتی هستند.  رنگ بندی هر دو سر کابل در این نوع بستن:

1-سفید نارنجی(TD+)

2-نارنجی(TD-)

3-سفید سبز(RD+)

4-آبی(NC)

5-سفید آبی(NC)

6-سبز(RD-)

7-سفید قهوه ای(NC)

8-قهوه ای(NC)

کابل Cross

از بستن کابل‌های شبکه به روش کابل Crossجهت ارتباط دو وسیله مشابه مثل دو کامپیوتر با هم استفاده می‌شود. رنگ بندی یک سر کابل در این روش مطابق موارد زیر است:

1-سفید نارنجی(TD+)

2-نارنجی(TD-)

3-سفد سبز(RD+)

4-آبی(NC)

5-سفید آبی(NC)

6-سبز(RD-)

7-سفید قهوه ای(NC)

8-قهوه ای(NC)

و سر دیگر کابل در بستن کراس به صورت زیر است:

1-سفید سبز(RD+)

2-سبز(RD-)

3-سفید نارنجی((TD+

4-آبی(NC)

5-سفید آبی(NC)

6-نارنجی(TD-)

7-سفید قهوه ای(NC)

8-قهوه ای(NC)

کابل کواکسیال

یکی از مهم ترین محیط‌های انتقال در مخابرات کابل کواکسیال و یا هم محور می‌باشد . این نوع کابل‌ها از سال 1936 برای انتقال اخبار و اطلاعات در دنیا به کار گرفته شده اند. در این نوع کابل‌ها، دو سیم تشکیل دهنده یک زوج ، از حالت متقارن خارج شده و هر زوج از یک سیم در مغز و یک لایه مسی بافته شده در اطراف آن تشکیل می گردد. در نوع دیگر کابل‌های کواکسیال ، به جای لایه مسی بافته شده ، از لوله مسی استوانه ای استفاده می‌شود. ماده ای پلاستیکی این دو هادی را از یکدیگر جدا می‌کند. ماده پلاستیکی ممکن است به صورت دیسک‌های پلاستیکی یا شیشه ای در فواصل مختلف استفاده و مانع از تماس دو هادی با یکدیگر شود و یا ممکن است دو هادی در تمام طول کابل به وسیله مواد پلاستیکی از یکدیگر جدا گردند.